Πότε είμαι Ελεύθερος;

Είναι αυτό που αποκαλούμε ελευθερία, ελευθερία; Μήπως βρισκόμαστε σε έναν φαύλο κύκλο, παρελθόντος, απορρίψεων, πόνου, απογοήτευσης, αναγκών και διαστρεβλωμένων πεποιθήσεων;


Μια φορά και σε κανέναν καιρό, είχα πάει σε έναν φίλο που έχει κατάστημα με είδη κατάδυσης και διαμείφθηκε η ακόλουθη συζήτηση:

  • Γιατί Γιάννη δεν σε έβλεπα τόσο καιρό στο κατάστημα;
  • Αχ Σπύρο μου είχα πάει στο νοσοκομείο για χημειοθεραπείες. Έχω καρκίνο στους πνεύμονες. (Μετά από λίγο ο Γιάννης άναψε τσιγάρο.)
  • Καλά έχεις καρκίνο στους πνεύμονές σου και καπνίζεις;
  • Σπύρο πέρασα μια εβδομάδα στο νοσοκομείο. Δεν μπορώ να φάω ότι θέλω, να πάω όπου θέλω, να κάνω ότι θέλω, νομίζεις ότι είναι ζωή αυτή;

(Εγώ έμεινα σκεπτικός και το πρωί που ξύπνησα γεννήθηκε το ερώτημα που διαπραγματεύεται αυτό το άρθρο. Ευτυχώς ο Γιάννης είναι ακόμη καλά, καπνίζει, πίνει τα ουζάκια του, και πάντα ρωτάω για την υγεία του.)

Είναι καλό πριν ξεκινήσουμε να βάλουμε μια βάση, η οποία είναι: Όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα στους έναν «αυθεντικό εαυτό». Ένα μέρος του ψυχισμού τους που όταν νιώσει αυτοεκτίμηση, αυτοπεποίθηση, ασφάλεια και αγάπη, τείνει πάντα προς την υγεία, την δημιουργικότητα, την ευχαρίστηση και την ελευθερία. Αυτό το σκεπτικό δεν έχει σχέση με πνευματικά ή θρησκευτικά πιστεύω, αλλά καθαρά με ψυχολογία και επιστημονικές έρευνες.

Δεν είμαι ελεύθερος/η όταν:

Δεν επιλέγω το τι πραγματικά έχω ανάγκη και θέλω, αλλά ακολουθώ σε σκέψεις και πράξεις αυτό που κάνουν οι γύρω μου, για να πάρω από αυτούς, όπως λανθασμένα πιστεύω, αξία, ασφάλεια, επιβεβαίωση και αποδοχή.

Δεν είμαι ελεύθερος όταν έχω εξαρτήσεις, φαγητό, τσιγάρο, καφέ, ποτό, σεξ, ναρκωτικά κλπ για να πάρω πάλι, όπως λανθασμένα πιστεύω, αξία, ασφάλεια, ευχαρίστηση, επιβεβαίωση και αποδοχή.

Όταν έχω αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Όταν τα γεγονότα και καταστάσεις στη ζωή μου δεν είναι όπως θα τα ήθελε το εγώ μου και υποσυνείδητα καταστρέφω τον εαυτό μου. Εδώ έχουμε μια σύγκρουση ανάμεσα στο εγώ και τον αυθεντικό εαυτό μου. Υποσυνείδητα προκαλώ τον θάνατό μου, γιατί οι επιθυμίες και οι ανάγκες μου δεν μπορούν να ικανοποιηθούν. Φυσικά όλες τους είναι λανθασμένες επιθυμίες και ανάγκες. Για παράδειγμα, δεν μπορώ να φάω αυτό το φαγητό, αλλά μπορώ να φάω εκατοντάδες άλλα. Θεωρώ πως κάποια είναι άγευστα ή δεν μου αρέσει η γεύση τους και νιώθω εγκλωβισμένος, παρόλο που γνωρίζω πως η γεύση είναι κάτι που υπόκειται στη διέγερση των γευστικών υποδοχέων, οπότε η αίσθηση της γεύσης αλλάζει σταδιακά ανάλογα με αυτά που επιλέγω να φάω.

Δεν έχω ελευθερία, όταν προσκολλώμαι σε ανθρώπους και καταστάσεις, παρόλο που γνωρίζω πως εγώ και τα πάντα γύρω μου, αλλάζουν κάθε στιγμή, γεννιούνται και πεθαίνουν. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάποια στιγμή όλοι θα φύγουμε από αυτό το επίπεδο και το πότε δεν είναι γνωστό. Ακόμη αυτοί που είναι μαζί μας, αύριο θα μπορεί να είναι με κάποιους άλλους. Φυσικά χαιρόμαστε και αγαπάμε τους ανθρώπους μας, αλλά δεν είναι «δικοί» μας. Απλά μοιραζόμαστε μαζί τους, για όσον καιρό επιλέγουμε και οι δύο, κοινές εμπειρίες και εξέλιξη.

Δεν είμαι ελεύθερος όταν "βλέπω" μια επιλογή και δεν μπορώ να δω όλες τις άλλες που υπάρχουν, Θέλω να παω διακοπές σε κάποιο συγκεκριμένο νησί και όταν δεν μπορώ να πάω σε αυτό, νιώθω μεγάλο θυμό, απογοήτευση, λύπη κλπ και δεν μπορώ να αντιληφθώ πως υπάρχουν άλλα 30 νησιά που μπορώ να επιλέξω και ίσως να περάσω και καλύτερα!  

Δεν είμαι ελεύθερος, όταν δεν αποδέχομαι τη μορφή που η παρούσα στιγμή παίρνει. Δεν είμαι ελεύθερος όταν δεν κατανοώ πως ότι μου συμβαίνει το ελκύω, το καθρεφτίζω (βλέπω έξω από εμένα αυτό που συμβαίνει μέσα μου), ότι είναι απόρροια δικών μου επιλογών του παρελθόντος ή πως το έχω επιλέξει σαν ψυχή για να μάθω μέσα από αυτό και να εξελιχθώ σαν ψυχή. Μπορώ να κλαίω και να θυμώνω με αυτό που συμβαίνει γύρω μου ή μπορώ να δω τι έχω να μάθω από αυτό και να το αναλύσω για να δω γιατί μου συμβαίνει;

Δεν είμαι ελεύθερος, όταν «βλέπω» το Τώρα, με το παρελθόν μου. Αρνητικές καταστάσεις του παρελθόντος και λανθασμένες ερμηνείες γεγονότων, με κάνουν να έχω μια εντελώς διαστρεβλωμένη αντίληψη  του Τώρα. Έτσι όταν κάποιος μας φωνάζει και μας μειώνει, ξυπνάνε μέσα μας όλες εκείνα τα γεγονότα που οι «σημαντικοί άλλοι» μας έλεγαν πως δεν αξίζουμε, πως δεν μπορούμε, πως για να αξίζουμε θα πρέπει να είμαστε υπάκουοι, τέλειοι, αλάθητοι κλπ. Όμως αυτό δεν είναι ελευθερία, είναι σκλαβιά. Δεν μπορούμε να επιλέξουμε αν θα θυμώσουμε, αν θα κλάψουμε, αν θα μιλήσουμε, αλλά καθοδηγούμαστε εντελώς μηχανικά από τα δεδομένα του παρελθόντος.   

Όσο τα πιο πάνω ισχύουν, δεν είμαι ελεύθερος, αλλά ο αυθεντικός εαυτός μου είναι σκλάβος των λανθασμένων πεποιθήσεων, λανθασμένων συμπεριφορών, συμπερασμάτων και ψευτικων συναισθημάτων, του υποσυνειδήτου και εγώ μου.

Πότε είμαι Ελεύθερος;

Όταν μπορώ να επιλέξω με ποιόν θα είμαι, τι θα φάω, τι θα πράξω όταν αποταυτιστώ από την ανάγκη μου να πάρω αξία και ασφάλεια από τους άλλους. Φυσικά και είναι όμορφο να είμαι κοντά με ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ και να νιώθω αποδοχή, συμπόνια, ασφάλεια, αξία κλπ, αλλά δεν εξαρτάται η αξία μου, η ασφάλειά μου και όλα τα άλλα από αυτούς. Υπάρχουν μέσα μου και μοιράζομαι στιγμές μαζί τους, όχι από ανάγκη, αλλά για τη χαρά του μοιράσματος, της συζήτησης, της συνύπαρξης.

Μπορώ να είμαι ελεύθερος, όταν «καθαρίσω» μέσα από τον υποσυνείδητο νου, τις αρνητικές καταστάσεις και τα λανθασμένα συμπεράσματα που έχω βιώσει και αποδεχθεί σαν παιδί. Αλλιώς αυτά καθορίζουν τις πράξεις μου και όχι ο «αυθεντικός εαυτός» μου.

Μπορώ να είμαι ελεύθερος, όταν κατανοήσω πως οι αισθήσεις μου, υπηρετούν τον αυθεντικό εαυτό μου και όχι το αντίθετο. Εγώ καθορίζω τι είναι καλό, υγειές, ευχάριστο και όχι το εγώ, το περιβάλλον, οι συνθήκες, οι αισθήσεις και το παρελθόν μου.

Φυσικά κάποιος μπορεί να πει πως όλα αυτά είναι μια ουτοπία και ίσως να είναι. Για εμένα είναι επιλογή και βασισμένα στο σκεπτικό που αναλύει στο βιβλίο του ο Ρόμπερτ Ηλίας Νατζέμυ, «Ποιος θέλω να είμαι;». Είναι απλό, θέλω να είμαι ελεύθερος ή θέλω να είμαι έρμαιο των γεγονότων; Θέλω να μην εξαρτώμαι από το παρελθόν μου, θέλω να επιλέγω ή δεν με πειράζει αν οι άλλοι ή τα γεγονότα επιλέγουν για εμένα; 

Να είσαι αγάπη, Να δίνεις αγάπη.

Spyros Kapnias - Garudananda (Advance Certified Regression Therapist - Inner Child - Life Between Lifes / Εκπ. Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας / Master & Trainer in Hypnotherapy / Certified “Swan” Hypnotherapy / Master NLP - Coaching - Time Line Therapy / Certified Energy Psychology Certification - Master in Acupressure & EFT / Certicied Master Ho'oponopono / Reiki Master / Advance Breathwork & Pranayama Trainer / Senion Yoga Teacher and Trainer / Healing Code Certification)           


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ανακαλύπτοντας Εκείνες τις προηγούμενες Ζωές σου - Αναδρομική Ύπνωση

Γνωρίζοντας την Αναδρομική Υπνοθεραπεία

Το ταξίδι της Ψυχής (A' Μέρος) – Θεραπευόμενος: Αλκίνοος – Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2024