Ένας έρωτας από τον 19 αιώνα - Αναδρομική Θεραπεία 26 Απριλίου 2023
Επίσης ήθελα να διευκρινίσω πόσο περίεργο μου φαινόταν που
ενώ είμαι γυναίκα τώρα, μίλαγα για την γυναίκα μου που την αγαπούσα τόσο πολύ,
αλλά ταυτόχρονα και αλλόκοτο που είναι γυναίκα.... Πω πω, απίστευτο ...βέβαια
αυτό που μου έκανε τόσο εντύπωση πάλι είναι αυτή η τόσο έντονη αγάπη που είχα...
(Η Αναδρομή Προηγούμενης Ζωής της Αλεξίας κράτησε τρεις ώρες και παρουσιάζουμε μερικά αποσπάσματά της.)
Είμαι ξυπόλητη και φοράω ένα καφέ παντελόνι φθαρμένο και άσπρο πουκάμισο. Τα ρούχα μου είναι άνετα... Το παντελόνι είναι μάλλινο και το πουκάμισο έχει μεγάλα μανίκια. Όμως...είμαι άντρας, νέος... με ξανθά ανοιχτόχρωμα μακριά μαλλιά...
Βλέπω μία καλύβα ξύλινη, στρογγυλή, κοντά στο δάσος... και μέσα κάθεται σε μία καρέκλα μία γυναίκα. Είναι νέα και φοράει άσπρο πουκάμισο και σκούρα φούστα με ποδιά μπροστά... Έχει κορδέλα στα μαύρα μακριά μαλλιά της. Είναι ήρεμη και εκεί..., μέσα σε αυτή την καλύβα υπάρχει μία κούνια που μέσα της κοιμάται γαλήνια ένα μωρό... το δικό της μωρό. Εγώ είμαι στην πόρτα και την κοιτάζω, είναι η γυναίκα μου και αυτό το παιδί είναι ο γιός μου! Μόλις με βλέπει αυτή σηκώνεται από την καρέκλα και έρχεται και με αγκαλιάζει, με φιλάει και μου λέει να μου βάλει να φάω. Όμως εγώ είμαι αναστατωμένος, με έχει δαγκώσει ένα φίδι και πεθαίνω! Η γυναίκα μου όταν το καταλαβαίνει αναστατώνεται και κλαίει απαρηγόρητα. Το πόδι μου το αριστερό είναι πρησμένο. Κλαίω. Τώρα που έχω αυτή την εμπειρία, έχει μουδιάσει ο αριστερός μου αντίχειρας Νιώθω μία πίεση στον αριστερό αντίχειρα, με πιέζει, εκεί που με δάγκωσε... Με δάγκωσε ένα πράσινο φίδι, έχει μουδιάσει το χέρι μου μέχρι τον ώμο. Με δάγκωσε όταν έκοβα ξύλα για το τζάκι, κοντά στην καλύβα. Έχει πρηστεί το χέρι μου, η παλάμη μου και το αριστερό μου πόδι είναι μουδιασμένο…
Βλέπω τη γυναίκα μου με άσπρα δαντελένια ρούχα γύρω στα 26-27... Είναι ο γάμος μας, την αγαπάω, παντρευόμαστε έξω στη φύση... Εκεί βρίσκονται οι γονείς και οι φίλοι μου. Είναι χωρικοί και οι γυναίκες είναι σαν κι αυτές που δένουν ένα μαντηλάκι κάτω από το λαιμό όπως κάνανε οι γυναίκες παλιά στην Αμερική... Βλέπω το γλέντι και υπάρχουν ζώα εκεί κοντά. Έχω έναν αδερφό, είναι εκεί και αυτός... Είμαι χαρούμενος και ακούγεται κάτι σαν μία Ιρλανδική μουσική. Όλοι χορεύουν και παιδάκια παίζουν... Υπάρχουν τόσα λουλούδια γύρω μου…
Είμαι παιδί 15 ετών περίπου και τρέχω, κάπου πάω, αισθάνομαι τόσο χαρούμενος!… είμαι μέσα σε μία μικρή πόλη. Τα σπίτια γύρω μου είναι όλα ξύλινα, εκτός από την εκκλησία που είναι φτιαγμένη από πέτρα... Είναι τετράγωνη και κάπως στρογγυλή πάνω... Τρέχω, κάτω υπάρχει χώμα και τρέχω να πάρω κάτι βιβλία. Γύρω μου υπάρχει αρκετός κόσμος... Οι γυναίκες φοράνε φορέματα με μία δαντελένια πόδια μπροστά και οι άντρες φοράνε σκούρα ρούχα και καπέλα... Εγώ πηγαίνω στην εκκλησία, κρατάω τα βιβλία και εκεί με περιμένει ένας ιερέας... Είναι ευγενικός μαζί μου και πάω εκεί για να διαβάσω. Η εκκλησία μέσα έχει παγκάκια ξύλινα. Πάω εκεί απλά να μελετήσω και να προσευχηθώ... Ο ιερέας μου κάνει μάθημα. Εκεί είναι και η φίλη μου, αυτή που μετά γίνεται γυναίκα μου και καθόμαστε μαζί και διαβάζουμε...
(Μετά από τη στιγμή του θανάτου) Υπάρχει ηρεμία... Βλέπω εκείνο το λιβάδι και την πέτρινη θολωτή γέφυρα. Είμαι ανάλαφρος σαν να μην περπατάω στη γη... Θέλω να περάσω τη γέφυρα… Όταν περνάω τη γέφυρα βλέπω φως και το λιβάδι μετά τη γέφυρα, είναι πιο φωτεινό... Είναι ένα μέρος ήρεμο... γεμάτο μαργαρίτες. Το έχω ξαναδεί πιο παλιά αυτό το μέρος... Δεξιά έχει ψηλά δέντρα... Νιώθω ανάλαφρος, όχι, τώρα που κοιτάζω τη μορφή μου, είμαι γυναίκα! Τώρα είμαι μια όμορφη γυναίκα, με μακριά σπαστά μαλλιά…
Μετά την αναδρομή σε μήνυμα η Αλεξία μου έγραψε: "Επίσης ήθελα να διευκρινίσω πόσο περίεργο μου φαινόταν που ενώ είμαι γυναίκα τώρα, μίλαγα για την γυναίκα μου που την αγαπούσα τόσο πολύ, αλλά ταυτόχρονα και αλλόκοτο που είναι γυναίκα.... Πω πω, απίστευτο ...βέβαια αυτό που μου έκανε τόσο εντύπωση πάλι είναι αυτή η τόσο έντονη αγάπη που είχα, που δεν νομίζω να έχω νιώσει τέτοια αγάπη σε αυτή την ζωή, εκτός από τα παιδιά μου...χαχαχα απίστευτο μου φαίνεται... έχω ένα σημάδι στο αριστερό μου χέρι από κάψιμο, που το έπαθα όταν ήμουν παιδί… τώρα καταλαβαίνω τι είναι...."
.png){kind=small}
.png){kind=small}
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου